Uğur Dündar’ın İlker Başbuğ ve Şükrü Elekdağ ile PKK Hakkında Söyleşisi

SÖZCÜ, 14-17 Eylül 2015

İlker Başbuğ ile Uğur Dündar'ın PKK Söyleşisi

Türk-Kürt çatışması yaratıp uluslararası platforma taşımak isteyenler var!..

Sevgili okurlarım,

Bölücü terör örgütü PKK, ölüm yağdırıp, ülkemizi kan gölüne çeviriyor. Peş peşe gelen şehit haberleri vatanını seven herkese derin acılar yaşatıyor. ABD ve Avrupa basını, Güneydoğu Anadolu’da yaşananları iç savaşla boğuşan Irak ve Suriye’ye benzetiyor.

Bugünden itibaren köşemde “terörü” tüm yönleriyle ele alan bir dizi röportaj yayınlıyorum.
Zira terörün tırmanışa geçmesinin nedenleriyle hedefini irdelemenin, tarihi bir sorumluluk ve kaçınılmaz yurttaşlık görevi olduğuna inanıyorum. Röportajlarda zihinlere takılan tüm sorulara cevap aramaya çalışacağım.

İlk konuğum Türk Silahlı Kuvvetleri’nin 26. Genelkurmay Başkanı Emekli Orgeneral İlker Başbuğ.
Yarından itibaren de yaşadığımız coğrafyadaki gelişmelerle ilgili tüm öngörüleri doğru çıkan bilge diplomat, Emekli Büyükelçi Şükrü Elekdağ konuğum olacak.

Emekli Orgeneral İlker Başbuğ’a sorularım ve aldığım cevaplar şöyle:
http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/ugur-dundar/turk-kurt-catismasi-yaratip-uluslararasi-platforma-tasimak-isteyenler-var-934419/ http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/ugur-dundar/turk-kurt-catismasi-yaratip-uluslararasi-platforma-tasimak-isteyenler-var-934419/

14 Eylül 2015, SÖZCÜ

***

UĞUR DÜNDAR: Sayın Başbuğ, siz Türkiye’de “Kürt sorunu” olmadığını söylüyorsunuz. Neden?

TÜRKİYE’DE KÜRT SORUNUYOK; TERÖR SORUNU VAR

İLKER BAŞBUĞ: Evet öyle söylüyorum. Türkiye’de “etnik sorun” diğer bir deyişle
“Kürt sorunu” yoktur. Ancak, bazıları hep “Kürt sorunu” (etnik sorun) olduğunu öne sürdüler. Buna itiraz ederek sorun “Kürt Sorunu” değil, terör sorunudur, dedik.

DÜNDAR: “Kürt sorunu” olmadığını neye dayanarak söylüyorsunuz?

BAŞBUĞ: Şuna dayanarak söylüyorum: Türkiye, nüfus yapısı açısından homojen bir durumda değildir. Türkiye’de etnik kökenleri farklı insanların var olduğu bir gerçektir. Etnik farklılıklar kendi başına bir önem ifade etmez. Önemli olan etnik farklılıkların, ayrımcılığa
yol açmamasıdır.

DÜNDAR: Ayrımcılık derken neyi kastediyorsunuz?

BAŞBUĞ: Sosyolojik anlamda ve bilimsel açıdan, Türkiye’de “Kürt sorunu” varsa, bu iddiada bulunanların, günlük hayat gerçekleri içerisinde, kendisini “Kürt” olarak tanımlayan vatandaşlara, eğitimde, iş alanlarında, yerleşim yerlerinde, kısacası Türkiye’nin
her yerinde ayrımcılık yapıldığını ortaya koymaları gerekir. Böyle bir şey, bugüne kadar olamamıştır. Yok olan şeye var denilemez.

DÜNDAR: Ayrıcalık uygulanması halinde sonuçları ne olur?

BAŞBUĞ: Etnik çatışma olur. Etnik çatışma, farklı etnik gruplar arasında olur.Ülkede etnik çatışma yaratmak isteyenler, bu amaçlarına ulaşabilmek için, toplumu etnik farklılıklar açısından, derin bir şekilde bölünmüş bir topluma dönüştürmeye çalışırlar. Bu durumda da etnik çatışma kaçınılmaz olur.

DÜNDAR: Türkiye son iki aydır, kanlı ve karanlık bir süreç yaşıyor. Her güne yeni bir terör eyleminin haberi ile uyanıyoruz. Tarifsiz üzüntüler ve acılar içindeyiz. Bu eylemleri gerçekleştiren PKK terör örgütünün sizce amacı ve varmak istediği hedefler neler?

TÜRKLER İLE KÜRTLER KARŞI KARŞIYA GETİRİLMEYE ÇALIŞILIYOR

BAŞBUĞ: Bakın, bugüne kadar PKK uyguladığı terör ve şiddetle Türkiye’de “terör sorunu”nu,
“Kürt sorunu/etnik soruna” dönüştüremedi. Türklerle, Kürtleri karşı karşıya getiremedi.
Şimdi, yapılmak istenilen budur.

DÜNDAR: Türklerle, Kürtlerin karşı karşıya gelmesinden endişeli misiniz?

BAŞBUĞ: Evet. Bazı kentlerimizdeki işyerlerinin Kürtlere ait diye yakılıp, yıkıldığına, bölgeye giden otobüslere saldırıldığına, Kürt diye insanların dövüldüğüne şahit oluyoruz. Bu yaşananlar, iş yerlerinde, yerleşim yerlerinde etnik kökenlere bakarak ayrımcılık uygulamalarına dönüşürse, işte o zaman Türkiye’de “Kürt sorunu/etnik sorun” var olduğunu bütün dünyaya göstermiş olursunuz. Böyle bir Türkiye’yi görmeyi arzu eden
ülke ve kişilerin olduğunu da unutmayalım. Böyle davranışlar, ülkeyi felakete sürükler.

TÜRKİYE’NİN KÜRT SORUNU SARMALINA GİRMESİNİ İSTEYENLER VAR

DÜNDAR: Bundan sonrası ne olur?

BAŞBUĞ: Etnik sorunun var olması halinde, farklı etnik grupların bir arada yaşaması zorlaşır. Buradan da ortaya etnik çatışma çıkar. Baştan beri en korktuğumuz da budur. Bugüne kadar, PKK’nın başaramadığını, aman bazıları bilinçsizce ve alet olarak yapma gafletine düşmesinler. Sağduyu, soğukkanlılık şart. Unutmayın, Türkiye’nin bir “Kürt sorunu/etnik sorun” sarmalına girmesini isteyenler var. Onların amaçlarına hizmet edilmemeli.

DÜNDAR: Sorumlu ve yetkili makamdakilere bir şey söylemek ister misiniz?

BAŞBUĞ: Türkiye’nin karşılaşabileceği en büyük tehlike, yürütmekte olduğu terörle mücadelenin uluslararası zemine taşınması ve orada tartışma konusu haline getirilmesidir. Türkiye, bu konuda çok dikkatli olmak ve ne olursa olsun bu şekildeki gelişmeleri engellemek zorundadır.

KİMSE TÜRK MİLLETİ’NİN GÜCÜNÜ SINAMAYA KALKMASIN

DÜNDAR: PKK terör örgütüne, destekleyenlere, yardım edenlere bir sözünüz olacak mı?

BAŞBUĞ: Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin ve Türk Milleti’nin gücünü sınamaya kalkmayın. Kaybeden siz olursunuz.

DÜNDAR: Topluma son bir mesajınız var mı?

BAŞBUĞ: Türkiye Cumhuriyeti, ülkesi ve her türlü zenginliğiyle bütün vatandaşlarını daha güzel geleceğe taşıyacak olanaklara sahiptir. İhtiyaç duyduğumuz tek şey, barış ve huzur ortamı içinde, yüzyıllardır olduğu gibi, sırt sırta, omuz omuza yaşama arzumuzun korunup, devam ettirilmesidir.

DÜNDAR: Teşekkür ederim Sayın Başbuğ.

BAŞBUĞ: Ben de hem size, hem de Sözcü’ye teşekkür ederim.

NOT: Daha geniş bilgi arayan meraklılar İlker Başbuğ’un, 2011 yılında çıkan
“Terör Örgütlerinin Sonu” adlı kitabına bakabilirler.

*****

Güneydoğu Türkiye’den fiilen kopuyor mu?..

Bilge diplomat, Emekli Büyükelçi Şükrü Elekdağ’dan Türkiye’yi sarsacak tespitler

Uğur Dündar’a konuşan Şükrü Elekdağ, “PKK’nın silaha sarılmasının nedenlerinden biri,
çözüm süreci sırasında kazandığı psikolojik üstünlük duygusudur” dedi. (SÖZCÜ, 15.09.2015)

Şükrü Elekdağ, Erdoğan’ın “Buzdolabında” dediği çözüm süreciyle ilgili “AKP Hükümeti, üç yıldır halkımızı çözüm süreciyle uyuturken PKK da
hükümeti uyutmuş ve bu süreyi kentlerde örgütlenip silahlanmak ve
Güneydoğu’da halk üzerinde kontrol tesis etmek için kullanmıştır” dedi

Sevgili okurlarım,

Bölücü terör örgütü PKK, ülkemize ölüm yağdırıp, kan gölüne çeviriyor. Peş peşe gelen şehit haberleri vatanını seven herkese derin acılar yaşatıyor.
Güneydoğu’da devlet idaresi çökmüş durumda. Belediyeler, PKK’nın onayı olmadan iş yapmıyor. PKK ayrıca vergi topluyor, ihalelerden komisyon alıyor. Bırakın büyük yatırımları, PKK izin vermediğinde neredeyse kimse çivi bile çakamıyor. Hatta gümrük kapıları ve mahkemelerinin bile olduğu öne sürülüyor. Devlet otoritesi ve egemenliğine meydan okumaya kalkan terör örgütü, bazı il ve ilçelerimizde sözde özerklik ilan ediyor.
Dün Türk Silahlı Kuvvetleri’nin 26. Genelkurmay Başkanı, Emekli Orgeneral İlker Başbuğ ile yaptığım röportajın ardından bugün de, tüm öngörüleri doğru çıkan bilge diplomat, Emekli Büyükelçi Şükrü Elekdağ’ı köşeme konuk ediyorum.
Zira bu kaotik atmosferde çoğumuzun aklından geçirip de söyleyemediği bir şey var:

“Acaba bölge Türkiye’den fiilen kopuyor mu?”

İşte Sayın Elekdağ’la yapacağım söyleşide çoğumuzun zihnine burgu gibi saplanan bu soruya cevap arayacağım. Evet, Güneydoğu kopuyor mu? Şayet öyleyse, nasıl önleriz?
Ortadoğu’daki savaş, PKK ile mücadele koşullarını temelden değiştirdi. PKK’nın şimdi kuzey Suriye’de Rojova denilen ve ABD tarafından korunan bir hakimiyet alanına sahip bulunması ve IŞİD’e karşı savaşta Washington’un müttefiki konumunda olması, PKK’nın Ortadoğu’da bir siyasal aktör olarak yükselmesine yol açtı. Ankara’da hâlâ “PKK silah bırakırsa, çözüm süreci başlar” diyenler, PKK’nın bırakın silah bırakmayı, fiilen ordu kurma peşinde olduğunu görmekten acizler.Bu durum, Türkiye’nin PKK’ya karşı savaşta yeni, iç ve dış boyutları olan strateji ve önlemler geliştirmesini zorunlu kılıyor.

Sayın Elekdağ ile yapacağım söyleşileri bu çok iddialı, çetrefil ve geniş konuya hasredeceğim.

UĞUR DÜNDAR: Sayın Elekdağ ilk sorum şu olacak: PKK, halen kuvvetlerinin çok büyük bir kısmını Irak ve Suriye’ye kaydırmış bulunuyor. Bunlar ABD komutasında IŞİD’e karşı savaşıyorlar. PKK’nın güç kapasitesini zorlayarak aynı zamanda bir de Türkiye ile yoğun bir çatışmaya girmeyi göze alması akla ziyan bir durum değil mi? Bunu nasıl izah ediyorsunuz?

PKK, AYAKLANMA ÇAĞRISIYLA HDP’Yİ İŞLEVSİZ İLAN ETTİ

ŞÜKRÜ ELEKDAĞ: Gerçekten de, HDP’nin %13 oyla TBMM’ye güçlü bir parti olarak girmesinden ve “demokratik çözüm” hedefinin bugüne kadar görülmedik şekilde gerçekleşme şansı kazanmasından sonra, PKK’nın teröre kudurmuşçasına başvurmasının nedenini anlamak ilk bakışta hayli zor görünüyor. Sorunuzu yanıtlamak için önce PKK’nın çatışmayı nasıl başlattığına değineceğim.
KCK 11Temmuz’da “askeri barajları” gerekçe göstererek ateşkesi bitirdiğini ilân etti. 15 Temmuz’da ise KCK Eşbaşkanı Bese Hozad, Özgür Gündem Gazetesi’nde yayımladığı bir makaleyle “Yeni sürecin, devrimci halk savaşı süreci olduğunu” açıkladı. Bunun üzerine dağdan inen teröristler TIR’ları yakarak eylemleri başlattılar ve bir astsubayımızı şehit düşürdüler. Arkadan, PKK, Ceylanpınar’da iki genç polisimizi gece uyurken enselerinden vurarak şehit etti. PKK Basın İrtibat Merkezi yaptığı açıklamada, bunun “Suruç katliamına karşı bir misilleme ve cezalandırma eylemi” olduğunu açıkladı. Türkiye bir devlet olmanın icaplarını yerine getirerek bu saldırılara sert bir şekilde cevap verdi ve bu suretle başlayan kanlı sürecin tırmanmasıyla bugünlere gelindi. Burada önemli bir noktanın altını çizelim. Bese Hozat, yazısında, “Özgür Kürdistan’ı kurmanın bütün koşullarının oluştuğunu vurguluyor ve bu amaçla T.C. Devleti’ne karşı topyekûn savaş ve ayaklanma çağrısı yapıyor. Kandil, bu deklarasyonla %13 oyla TBMM’ye giren HDP’nin işlevsizliğini ilân ediyor ve PKK’nın “halk savaşı” yoluyla, silahla, meseleyi çözme kararını vurguluyor. Şimdi, Bese Hozad’ın topyekûn ayaklanma çağrısının arka planına bakalım:

TIRMANAN PKK VAHŞETİNİN DÖRT ANA NEDENİ

Bu çağrıyı besleyen cüret, kibir ve meydan okuma, dört ana nedenden kaynaklanıyor. Birincisi, PKK’nın IŞİD’e karşı ABD’nin komutasında karagücü olarak savaşması nedeniyle Batı’da PKK/PYD’ye karşı uyanan sempatinin ve Batı basınında bu örgütlerin aşırı boyutlarda övülmesinin, Kandil tarafından, ABD ve Batı’nın yeni stratejik Kürt politikası olarak değerlendirilmesidir. Sağladığı bu psikolojik üstünlük duygusuyla “fırsat, bu fırsat” diyen Kandil, başarılı olabileceği gibi boş bir umuda kapılmış ve topyekûn savaş çağrısında bulunmuştur. Ancak, Türk uçaklarının Kandil’e karşı peş peşe yoğun bombardımanlar gerçekleştirmeleri ve ABD’nin “bu şekilde hareket Türkiye’nin hakkıdır” yolundaki açıklaması ve bilahare, ABD Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Marc Toner’in, “Türkiye IŞİD’e karşı mücadelemizde beklediğimizin üstünde ve ötesinde katkılarda bulundu” demesi üzerine büyük bir stratejik hata yaptıklarını anlamışlardır.
DÜNDAR: Kandil, Öcalan’ın yıllar önce geçersiz ilân ettiği “devrimci halk savaşı”konseptini uygulamaya koydu. Bu tutum, Kandil’in “önderlik” diye tanımladığı Öcalan’ın devre dışı bırakıldığı anlamına mı geliyor?

PKK SURİYE’DE DEVLETLEŞEBİLECEĞİ BİR YURDA SAHİP OLDU

ELEKDAĞ: Öcalan, silahlı mücadeleye dayanan “devrimci halk savaşı” tezinin başarısızlığa uğraması nedeniyle terk edildiğini ve yerini “demokratik ulus” evresinin aldığını 1999 yılında ilân etmişti. Bu yeni yaklaşım silahlı mücadele içermiyordu. Eşit yurttaşlık temelinde ve ulusal sınırlar içinde “demokratik özerkliğin” siyasi mücadele yoluyla gerçekleştirilmesini öngörüyordu. Kandil şimdi, Öcalan’ın hem ana projesini, hem de kendisini tasfiye mi ediyor? Zannetmiyorum… Esasen şimdiye kadar Kandil ekibi, Öcalan’ın “T.C. toprakları içinde Kürt siyasetinin silahla hak aramayacağı, bunu demokratik, legal ve siyasi yollardan yapacağı” yolundaki perspektifine fantezi olarak bakmıştır. Buna rağmen, Kandil buna açıktan karşı çıkmamış, ancak siyasi ve askeri konularda -25 Mayıs 2007’de Kongra-Gel’de kabul edilen KCK Sözleşmesi hedefleri doğrultusunda- kendi kararlarını uygulamıştır. Bu bakımdan, Öcalan’ı bir süre arka planda bırakıp, işlerine gelince tekrar ön plana çıkarabilirler. Öcalan’ın perspektifi, sorunu Türkiye ile birlikte ve Türkiye’nin içinde çözmekti. Bu hususu yazdığı kitaplarda ve açıklamalarında defalarca ortaya koymuştu. Kandil’in bu perspektifi açıkça ve hoyratça çöpe atması, Kürt sorununa artık Türkiye değil “bölge” bağlamında baktığını ortaya koyuyor. Topyekûn savaş çağrısının dayandığı ikinci neden de bu hususu teyit ediyor. Nitekim, Suriye’de oluşan siyasi şartlar, Rojova denilen bölgenin Esad tarafından PKK/PYD’ye teslimine yol açmıştır. Esad bu şekilde iki önemli avantaj sağladı. Birincisi; Kürtler, Suriye Hükümeti’ne karşı ayaklanmanın bir parçası olmaktan çıktı. İkincisi de; Esad, müttefiki İran’la birlikte Türkiye’ye karşı PKK kartını kullanma imkânını elde etti. PKK/PYD’ye gelince, kazançları ancak “müthiş” olarak değerlendirilebilir. Bunlardan ilki, PKK’nın yeni bir jeopolitik konum elde etmiş olmasıdır. Örgüt, Türkiye’de “teröristken”, Suriye’de devlet statüsüne kavuşma potansiyeli olan bir “yurda” sahip olmuştur. İkincisi ise; PKK, Güneydoğu’da bağımsız bir Kürt devleti kurma mücadelesinde, Türkiye’ye karşı geniş bir cephe ve siyasi-stratejik-lojistik derinlik kazanmıştır. Bu gelişmelerden büyüklük kompleks ve sarhoşluğuna kapılan PKK, Türkiye’ye karşı yeni bir güç denemesine girme hevesine kapılmış ve silaha sarılmayı göze alabilmiştir. PKK’nın bu tutumunun üçüncü bir nedeni de, örgütün çözüm süreci sırasında kazandığı alan hakimiyeti, çatışmaya hazırlık düzeyi ve bundan kaynaklanan psikolojik üstünlük duygusudur.
DÜNDAR: Cumhurbaşkanı Erdoğan, PKK’nın, çözüm müzakerelerinden silah ve mühimmat stoklamak için yararlandığını itiraf etti.

ŞEHİT VERMEMİZİN NEDENİ HÜKÜMETİN İHMAL VE BASİRETSİZLİĞİDİR

ELEKDAĞ: Evet, AKP hükümeti, üç yıldır halkımızı çözüm süreciyle oyalar ve uyuturken, PKK da hükümeti uyutmuş ve bu süreyi kentlerde örgütlenip silahlanmak ve Güneydoğu’da halk üzerinde tam kontrol tesis etmek için kullanmıştır. Saldırılarını etkinleştirmek için KCK marifetiyle şehir yapılanmasını ileri bir noktaya getirmiş, ülkeye 80 bin silah, 65 ton cephane ve patlayıcı sokmuş, yüzlerce uyuyan bomba yerleştirmiştir. Hükümetin, bu durumun oluşmasına neden olan affedilmez ihmal ve basiretsizliği, bugüne kadar sayıları yüzü geçen asker ve polisimizin şehit olmasına yol açmıştır. Bu çok ciddi sorumluluğun hesabı muhakkak sorulmalıdır. Şimdi bahsedeceğim olay ise akla durgunluk verici bir nitelik taşıyor. Sözcü’nün Ankara Temsilcisi Saygı Öztürk 10 Mayıs 2015’te yayımlanan makalesinde, Milli Güvenlik Kurulu (MGK) toplantısında, Milli Güvenlik Siyaset Belgesi’nde akıl almaz bir değişiklik yapılarak, PKK’nın adının belgedeki tehdit unsurları arasından çıkarıldığını belirtiyordu. Bu denli gaflet ve dalaleti aklım kabul etmedi. “Olamaz!..” dedim. Fakat, MGK bu haberi tekzip etmeyince gerçek olduğu anlaşıldı. Ülkemizin savunması ve bekası ile ilgili yaşamsal önemde kararların alındığı MGK’nın bu kadar önemli bir konuda, bu denli hatalı bir karar vermesi doğrusu dehşet verici… Bu karar, MGK’nın sağlıklı bir akıl ve muhakeme yeteneğine sahip olup olmadığı hususunda ciddi kuşkulara yol açıyor.
DÜNDAR: Ülkemizin geleceği açısından umut kırıcı bir tablo bu…
ELEKDAĞ: Maalesef öyle… Şimdi, PKK’yı vahşete yönelten dördüncü nedene geliyorum. Görünürde PKK, Türkiye, Suriye, İran, Irak ve Avrupa’daki Kürtlerin bir koalisyonudur. Karargâhı Tahran ve Şam’ın etki alanında bulunan PKK, Irak, Suriye ve İran’dan silah ve lojistik destek almakta ve bu ülkelerin istihbarat kuruluşlarıyla yakın bir işbirliği sürdürmektedir. Halen, İran’ın örgüt üzerindeki nüfuzunun gayet güçlü olduğu yolunda değerlendirmeler yapılmaktadır. Ayrıca, ABD tarafından IŞİD’e karşı savaşta “taktik müttefik” olarak tanımlanan PKK/PYD’nin Amerikan makamlarıyla temasları vardır. Bu devletler arasında Türkiye’ye karşı derin husumet duyanlardan Irak ve Suriye gibi, kendisini Türkiye ile örtülü bir savaş içinde gören İran’ın da PKK’nın, Türkiye’ye karşı silaha sarılmasından fayda ummuş olması mümkündür.

YARIN (2. Bölüm, 16.09.2015) :

PKK TEHDİDİNİN DEĞİŞEN PARAMETRELERİ

*****

PKK, halk ayaklanmasıyla kurtarılmış bölgeler yaratmaya yeltendi

Şükrü Elekdağ, tehdidin değişen parametrelerini açıklıyor

(2. gün, 16.09.2015)

Elekdağ, “PKK, kırsala dayalı savaş modelini değiştirip şehirleri esas savaş alanı olarak belirledi. Kırsaldaki kadrolarıyla bombalı eylemler yaparak çatışma ortamı yaratmayı hedeflerken, şehir merkezlerinde halk ayaklanmasıyla kurtarılmış bölge yaratmaya yelteniyor” dedi…

Sevgili okurlarım, bilge diplomat, Emekli Büyükelçi Şükrü Elekdağ söyleşimizin dünkü ilk bölümünde sorularıma verdiği cevaplarla Kürt meselesinin bölgesel ve uluslararası boyutlarını da ortaya koymuş ve şu noktaların özellikle altını çizmişti:

1) PKK, fiilen ve resmen Türkiye’ye topyekûn savaş ilân etmiş ve bunu vurucu kuvvetlerinin büyük kısmı Suriye’de IŞİD’e karşı savaştığı bir sırada yaparak, güç kapasitesini aşırı derecede zorladığı hesapsız bir hamlede bulunmuştur. 2) PKK bu yanlışı şu nedenle yapmış olabilir: a) Suri-ye’de ABD’nin taktik müttefiki olması ve Batı medyasının aşırı övgüsünün PKK’da büyüklük kompleksi yaratması. b) Kuzey Suriye’de özerk bir bölge elde ederek buraya konumlanmış olmanın sağladığı stratejik ve siyasi avantajların, kendisinde aşırı özgüven yaratması. c) PKK’nın çözüm süreci sırasında militanlarını artırmasının, yeni ve ağır silahlar tedarik etmesinin, alan hakimiyeti sağlamasının ve şehirlerde çatışma gücüne ulaşmasının, terör örgütünde psikolojik üstünlük duygusu yaratması. d) İran-Suriye-Irak üçgeninin etki alanındaki PKK’nın bu devletler tarafından yönlendirilmesi…
Söyleşimize kaldığımız yerden devam ediyoruz.

* * *

UĞUR DÜNDAR: Sayın Elekdağ, bence analiziniz gayet sağlıklı. Muhakkak ki bütün bu faktörler PKK’nın Türkiye’ye alçakça saldırmasında belirli ölçülerde etkin olmuştur. Peki, PKK’nın bu canavarca saldırılarla güttüğü amaç, varmak istediği hedef nedir? Sayın Orgeneral İlker Başbuğ, amacın Türk-Kürt çatışması yaratmak ve bunu uluslararası platforma taşımak olduğunu söyledi. Bu konuda siz ne düşünüyorsunuz?

ŞÜKRÜ ELEKDAĞ: Sayın Başbuğ’un görüşüne katılıyorum. Fakat bu, KCK tarafından uygulanmaya konulan yeni stratejik konseptin bir parçasıdır. Bu konseptin esasını bazı değişikliklere uğratılmış “devrimci halk savaşı süreci” oluşturuyor. Bu süreç, Cizre örneğinde olduğu gibi, Doğu ve Güneydoğu Anadolu’daki ilçelerde halk ayaklanmasıyla kurtarılmış bölge yaratmayı hedefliyor. Yalnız halk savaşı sürecinin öngördüğü “kırsala dayalı savaş” modeli değiştirilmiş, yerine, “kırsalda ve şehirde birbiriyle bağlantılı, organize, dengeli çatışma modeli” ikame edilmiştir.Yeni konsept, şehirleri esas savaş alanı olarak belirlemektedir. İşte bu yeni eylem stratejisiyle PKK, bir taraftan kırsaldaki kadrolarıyla bombalı eylemler yaparak toplumda korku, bıkkınlık, yılgınlık ve Türk-Kürt çatışma ortamı yaratmayı hedeflerken, diğer taraftan da bünyesine kattığı Yurtsever Devrimci Gençlik Hareketi (YDG-H) birlikleriyle şehir merkezlerinde halk ayaklanmasıyla kurtarılmış bölge yaratmaya yelteniyor. Ancak, TSK’nin 24 Temmuz’da başlayan Kandil ve kuzey Irak’taki PKK üs ve hedefleri vuran bugüne kadar görülmemiş yoğunluktaki operasyonları ve arkasından emniyet kuvvetleriyle yurt içinde sürdürdüğü mücadele, PKK’ya çok ağır kayıplar verdirdi. Bu durumun, ABD ile fingirderken gücünün hesabını yapmadan büyük hamlelere girişen KCK içinde çatlaklara yol açması kaçınılmaz görünüyor. Türkiye mücadeleyi ara vermeden bugüne kadarki kararlılıkla sürdürürse, PKK’nın bu girişimi tamamen boşa çıkacak ve telafisi zor zayiata uğrayacaktır.
DÜNDAR: Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “Dolmabahçe Mutabaka-tı”nı reddetmesinin PKK’yı bu savaşa tahrik ettiği yolundaki iddialar doğru mu?

ATEŞKESİ BOZAN TARAF PKK’DIR

ELEKDAĞ: Bence değil… Bakınız, çözüm süreci boyunca Kandil sürekli şekilde hükümeti gereken demokratik adımları atmamakla suçladı. Fakat ilginçtir, Kandil’in en çok tepki gösterdiği husus Güneydoğu’da yeni kalekol ve barajların yapımı oldu. PKK, sınıra yakın bölgelerde kalekol ve baraj inşasını kendi manevra alanını kısıtlayan önlemler olarak gördü ve Hükümeti yeni operasyonlara hazırlık yapmakla eleştirdi. AKP Hükümeti ise PKK’nın bütün güçlerini sınır dışına çekmesini ve silahlarını betona gömmesini istedi. Oysa, PKK, Türkiye’deki vurucu gücünü azaltmak şöyle dursun, bilakis takviye etti. Göstermelik olarak mevcutlarından % 15-20’sini sınır dışına kaydırdıysa da, bunlar hasta ve sakat olanlardı. Bu güvensizlik ortamında Öcalan’la görüşmeler sürdürüldü. Müzakereler sonucunda 28 Şubat 2015’te Dolmabahçe Sarayı’nda bir araya gelen hükümet ve HDP temsilcileri TV karşısında -kamuoyunun ne olduğunu kesinlikle anlamadığı- 10 maddelik bir mutabakat metnini açıkladılar. Bundan sonra atılacak adım, PKK’nın kongre toplayarak Türkiye Cumhuriyeti’ne karşı yürütülen silahlı mücadeleye son verdiğini bir deklarasyonla açıklamasıydı. Ancak, aynı gün PKK elebaşılarından Mustafa Karasu açıklama yaptı ve Dolmabahçe mutabakatının sorunu çözüp çözmeyeceğinin belli olmadığını söyleyerek “silah bırakılacağı yolundaki yaklaşımlar demagojidir, aldatmacadır ve sorunu çarpıtmadır” dedi. Arkadan Cumhurbaşkanı Erdoğan 17 Mart’ta, Dolmabahçe mutabakatını asla kabul etmediğini açıkladı. Bunu Bese Hozad’ın 5 Mayıs’ta, “Kürt kimliği tanınmadan, bu temelde anayasa değiştirmeden ve Kürtlerin statüsünü kabul etmeden böyle bir kongre asla toplanmaz” yolundaki açıklaması izledi. Sonra da, Bese Hozad, 11 Temmuz’da, daha Türk askeri ve polisi tek bir kurşun atmadan, ateşkese son verdiğini ilân etti. Olayların kronolojisi böyle. Görüleceği üzere, “PKK’nın, Erdoğan’ın tahrikiyle teröre başvurduğu” yolundaki iddiası gerçek görünmüyor.
DÜNDAR: PKK tehdidinin parametrelerinin değiştiği yolundaki görüşleri nasıl değerlendiriyorsunuz?

PKK’NIN TEHDİT GÜCÜ CİDDİ BİÇİMDE ARTTI

ELEKDAĞ: PKK’nın tehdit kapasitesi ciddi biçimde artmıştır. Bu artış şu unsurlardan kaynaklanıyor: Birincisi, PKK jeopolitik alanda yeni bir statü elde etmiştir. PKK/PYD’nin kuzey Suriye’de oluşturduğu Rojova denilen ikisi birleşik üç kantondan oluşan özerk bölge, ABD’nin himayesinde çok geçmeden kuzey Irak’takine benzer bir yönetime dönüşebilecek ve bu suretle büyük Kürdistan’ın kurulmasında önemli bir adımı oluşturacaktır. Her halükârda Türkiye orta vadede güneyinde iki bağımsız Kürt devletiyle yaşamaya kendini hazırlamalıdır. İkincisi, PKK/PYD’nin ABD’nin IŞİD’e karşı mücadelesinde kara gücü görevini üstlenmiş olması, PKK’ya “ABD’nin taktik müttefiki” ünvanını kazandırmış ve örgüt bölgesel bir güç olarak yükselmiştir. Bu durum PKK’nın meşruiyet kazanmasını da gündeme getirmiştir. Rojova fiilen ABD’nin himayesindedir. Washington, Türkiye’den, Rojova’ya ve PYD kuvvetlerine hiçbir şekilde müdahale ve saldırıda bulunmayacağı hususunda garanti istemiştir. Tabii Rojova’da bulunan ve IŞİD’e karşı mücadele eden PKK unsurları da bu dokunulmazlıktan yararlanıyor. Üçüncüsü, PKK egemenliğindeki Rojova’nın Türkiye ile 650-700 kilometrelik sınırı vardır. Bu durum, PKK’nın Türkiye’ye karşı mücadelesinde geniş bir cephe ve önemli bir stratejik derinlik sağlamaktadır.
DÜNDAR: Peki, Rojova’da kurulacak bir federe veya bağımsız Kürt devleti, kuzeyindeki 80 milyonluk Türkiye’nin gazabından korunmak için Türkiye ile dostça geçinmenin yollarını aramaz mı?

PKK VE PYD’NİN ORTAK AMACI TÜRKİYE-SURİYE SINIRINI KALDIRMAK

ELEKDAĞ: Bu olasılık dışı değil, fakat buna uygun zemin ve şartların oluşması hayli zor görünüyor. Halen şöyle bir durumla karşı karşıyayız: PYD’nin, Cezire-Kobani-Afrin kantonlarından oluşan Rojova koridorunu sayıları az olan (tahminen 1,5 milyon) Suriye Kürtleriyle kontrol etmesi mümkün görünmüyor. Bu nedenle PKK ve PYD’nin ortak amacı, Türkiye-Suriye sınırını ortadan kaldırarak PKK ve PYD bölgelerini birleştirmek olacaktır. Bunun anlamı, Suriye’deki Kürt yapılanmasının, kuzeyindeki Türk topraklarına doğru genişleme refleksi içinde olacağıdır. PKK’nın artan tehdit kapasitesini detaylandırmaya devam ediyorum. Bu konuda dördüncü unsur, PKK’nın çarpıcı biçimde artan askeri imkân ve kabiliyetleridir. Yabancı kaynaklara göre, PKK’nın Suriye’de PYD ile birlikte IŞİD’e karşı savaşan iyi eğitilmiş bir tümene yakın (on bin kişi) militanı mevcuttur. Bunlar, tank savaş silahları ve uçak ve helikopterlere karşı kullanılan “stinger” tipi omuzdan atılan hava savunma füzeleriyle donatılmış bulunuyor. Şehir savaşlarında tecrübeli bu elemanlar henüz Türkiye’ye sokulmuş değil. PKK şu anda Türkiye’deki savaşı yerel milisler ve tecrübesiz terörist kadrosuyla yürütüyor.
DÜNDAR: Kandil’in bu kuvvetlere Türkiye’ye dönmeleri için çağrıda bulunduğu yolunda haberler var…

PKK KANDİL’DEN YÖNETİLEN BİR AHTAPOT GİBİ

ELEKDAĞ: Esasında Kandil’deki PKK elebaşıları şu sırada tam bir ikilem içindeler. Eğer, Suriye’deki PKK güçlerinin büyük kısmı Türkiye’ye çekilirse, Suriye’deki PKK kazanımları tehlikeye girecek ve ABD’nin desteği kaybedilecek. Yok, eğer çekilmezse, bu sefer Türkiye’de askeri, siyasi ve moral üstünlük ve alan hakimiyeti tamamen Türk güvenlik güçlerinin eline geçecek. IŞİD’e karşı yürüttüğü savaş aksayacağı için ABD’nin Suriye’deki PKK militanlarının önemli bir bölümünün Türkiye’ye gitmesini istemeyeceğini düşünüyorum. Bu nedenle ateşkes için Kandil üzerine baskı yapabilir. Geçici bir ateşkes, Genelkurmay’ın açıklamalarına göre ağır zayiata uğratıldığı anlaşılan PKK’nın ve seçimler dolayısıyla Ankara’nın da işine gelebilir. Zannediyorum, ufukta böyle bir olasılık var. Şimdi PKK’nın tehdit kapasitesi bağlamında son bir nokta üzerinde duracağım. Karşımızda ahtapota benzer bir yapı var. Bunun başını tüm siyasi ve stratejik talimatları veren KCK Yürütme Konseyi oluşturuyor. Yürütme Konseyi’nin eş başkanları Cemil Bayık ile Bese Hozad. Ahtapotun kollarını Türkiye’de PKK, Suriye’de PYD, İran’da PJAK ve Irak’ta PÇDK oluşturuyor. Yani bu kollar Kandil’de tek bir elden yönetiliyor ve ihtiyaç halinde bu dört kol Türkiye’ye karşı birlikte hareket ediyor. Örneğin Çukurca saldırısında PJAK, PKK’nın yanındaydı. Keza, Amanos’ta askerlerimize saldıranlar Suriye’de konuşlanmış PYD’lilerdi. Suriye’deki PYD, tüm emirleri KCK Yürütme Konseyi’nden alıyor. Halen, PYD’nin ABD kontrolünde IŞİD’le çatışması KCK’nın onayıyla oluyor. İzah ettiğimiz bu durum, ABD’nin PKK ile PYD’yi farklı görmesiningayet anlamsız olduğunu ortaya koyuyor.

YARIN (17.09.2015) : ÇÖZÜM NEDİR?

*****

Emekli Büyükelçi Elekdağ, PKK belasını defetmek için
neler yapılması gerektiğini, yani çözümü açıklıyor.

Sevgili okurlarım,
Bilge diplomat Şükrü Elekdağ ile söyleşimizin PKK tehdidinin değişen parametrelerini ele aldığımız dünkü bölümünde, PKK/PYD’nin, Rojova’da Batı dünyası tarafından desteklenen yeni bir Kürt özerk yapılanmasına, yeni askeri imkân ve kabiliyetlere sahip olduğunun altını çizdik. Bu gün de “çözümü” konuşacağız. (17.09.2015, SÖZCÜ)

UĞUR DÜNDAR: Sayın Elekdağ terör tehdidindeki bu ağır durum, ülkemiz açısından PKK/Kürt sorununun çözümünü kuşkusuz çok daha zor bir hale getiriyor. Sizce Türkiye ne yapmalı?

TÜRKİYE’NİN DİBİNDE İKİNCİ KÜRT DEVLETİ KURULUYOR

ŞÜKRÜ ELEKDAĞ: İlk belirtmek istediğim husus, son iki yılda PKK/Kürt sorununu etkileyen parametrelerde köklü değişiklikler meydana geldiğidir. Sorunun temelinde hiç kuşkusuz Türkiye’nin kendi iç dinamikleri bulunmakla birlikte, dış etkenler birden büyük boyutlar kazanarak çözüm seçeneklerini Türkiye’nin irade ve etkisi dışında şekillendirme gücünü kazanmıştır. Ortadoğu jeopolitiği baş döndürücü bir hızla yeniden dizayn ediliyor. Özellikle Suriye Kürtlerinin, fiili özerklik gerçekleştirmeleri “Büyük Kürdistan” projesini bir hayal olmaktan çıkarmış ve bölgede yaşayan Kürtler açısından somut bir hedef niteliği kazanmasına yol açmıştır. Suriye Kürtlerinin de Irak’ta olduğu gibi kendi özerk devletlerini kurmaları sadece bir zaman meselesidir. Düşünün bir kere, Türkiye’nin yanı başında, bağımsızlık yolunda, iki özerk Kürt devleti kurulunca, Güneydoğu’da büyük kısmı HDP’ye oy vermiş olan Kürt vatandaşlarımızın bundan daha azına razı olmaları mümkün müdür?Realist bir çözüm önerisinin dikkate alacağı en önemli nokta budur…
DÜNDAR: Cumhurbaşkanı Erdoğan, PKK/PYD’nin kuzey Suriye’de bir hakimiyet alanı oluşturmasına engel olmak istedi ama ABD buna karşı çıktı…
ELEKDAĞ: Doğru… Şimdi çözüm açısından ikinci önemli noktaya geliyorum. Ülkemizin en yakıcı sorunu olan terör ve Kürt sorunu iç içe geçmiş olsa bile, sorunun halli için bu ikili arasında bir ayrım yapmak zorunludur. Doğru tedavi için doğru teşhis gerekli. Bu bakımdan ilk önce şu soruya yanıt aranmalı. Kürt sorunu mu PKK’nın doğmasına sebep olmuştur, yoksa PKK mı Kürt sorununun ortaya çıkmasına neden olmuştur? Bu sorunun gerçekçi yanıtı, PKK’nın Kürt sorununun bir türevi olduğudur. Böyle olunca, realist bir çözüm önerisi, PKK’nın sürdürdüğü bu savaşın toplumsal dayanaklarının ortadan kaldırılmasını hedef almalıdır. Daha somut bir ifadeyle, çözüm için, Kürt sorununun sosyal, siyasal, ekonomik,temel ve kültürel haklar boyutlarının ele alınması ve bu alanlardaki eksikliklerin telafisine odaklanılması zorunludur. Burada ölçüt, “AB ülkelerinin çoğunluğu tarafından deneyim süzgecinden geçmiş fiilen uygulanan standart ve normlardır.” Bu bağlamda kültürel çoğulculuğun eşitlik ve özgürlük ilkeleri çerçevesinde sağlanması ve dağa çıkmayı önleyecek kapsamlı sosyo-ekonomik önlemlerin alınması, çözümün en önemli halkalarını oluşturacaktır. Bu adımların atılması, PKK ile mücadelede alınacak sonuçlardan tamamen bağımsız olmalıdır. Zira, kültürel haklarını kullanabilen, kimliği güvence altına alınan, eşit vatandaşlık hukukundan istifade eden, refah makasının kapatılması yolundaki önlemlerden yararlanan ve ulus devlet yapısını bozmayacak şekilde yerinden yönetim talepleri karşılanan Kürt toplumunun, PKK’ya verdiği destek zayıflayacak ve etki alanı daralacak olan örgüt, büyük bir olasılıkla zamanla tecrit edilecek ve marjinalleşecektir.
DÜNDAR: Yerinden yönetim talepleri dediniz… Bununla herhalde Avrupa Yerel Yönetimler Şartı’nı kastediyorsunuz. Ancak “Şart”, PKK/HDP tarafından talep edilen “demokratik özerklik” kavramıyla özdeşleştiriliyor ve kabule şayan görülmüyor.

DEMOKRATİK ÖZERKLİĞE KESİNLİKLE HAYIR, GÜÇLÜ YEREL YÖNETİMLERE EVET

ELEKDAĞ: Avrupa Birliği, halka en yakın idari yapı olan yerel yönetimlerin güçlendirilmesini ve özerkleştirilmesini gelişmiş bir demokrasinin temel taşı olarak görüyor. Yerel Yönetimler Şartı’nın, “demokratik özerklik” ile hiçbir benzerliği yok!.. “Demokratik özerklik”, esasında kuzey Irak örneğinde olduğu gibi, yasama, yürütme ve yargı erklerine sahip, ismi konmamış bir federe devlet statüsüdür. Bu statü, “self-determinasyon” (kendi kaderini tayin edebilme) hakkına dayanmakta olup, Anayasamızın öngördüğü değişmez ilkelere ve özellikle üniter devlet yapısına aykırıdır. Buna mukabil, Avrupa Yerel Yönetimler Şartı, katı merkeziyetçi yönetim anlayışından vazgeçerek yerel yönetimlerin güçlendirilmesini öngörmektedir. Bakınız bu konuda Türkiye’de ve Avrupa’da en yetkili kişilerden biri olan Profesör Ruşen Keleş ne diyor: “Yerel yönetimleri halka en yakın kurullar olarak geliştirmek ve daha özerk kılmak, sanayileşmiş batı ülkelerinin ortaklaşa paylaştıkları ve titizlikle sahip çıkmaya çalıştıkları demokratik ve çağdaş değerlerin başında yer alıyor. Batı, yerel yönetim olgusunu, ‘ulus-devleti’ parçalamak için değil, bütünleştirmeyi kolaylaştırmak için bir araç olarak kullanmaya önem veriyor. Bölge yerel yönetimlerine, giderek daha büyük sempatiyle bakılmasının ardında yatan başlıca neden de, bölüp parçalanmak değil, bütünleşmeyi daha iyi gerçekle sağlamaktır.” Esasen “Şartı” kabul etmiş bulunuyoruz. Bütün mesele, koyduğumuz bir düzüne rezervi kaldırmak ve uygulamak…
DÜNDAR: Yani AB ülkelerinin vatandaşlarına tanıdığı tüm özgürlükler Türkiye’de de hiçbir kısıtlamaya tabi tutulmadan uygulanacak ve çağdaş bir demokrasi olacak. Amacımız esasen bu!.. Ama, HDP’nin anadil konusundaki talepleri ne olacak? Tabii bir de % 10 barajı var…

SEÇİMLERDE BARAJ YÜZDE 3’E İNDİRİLMELİ

ELEKDAĞ: AB özgürlükler hususunda ne uyguluyorsa Türkiye de onu kısa bir zaman diliminde uygulamayı taahhüt edecek ve bunu bir takvime bağlayacak… Hedef, AB standartları uyarınca Türklerle Kürtleri aynı hukuku ve aynı hakları paylaşan vatandaşlar haline getirmek… Anadil alanındaki taleplere gelince… Avrupa Konseyi’nin hazırladığı “Avrupa Bölgesel veya Azınlık Dilleri Şartı”, bölgesel ve azınlık dillerinin öğretilmesi ve bu dillerde eğitim yapılması ile kamusal alanda kullanılmasını öngörüyor. Fakat “Şart”, elimdeki bilgilere göre, sadece Danimarka tarafından uygulanmış. Fransa, İngiltere, İtalya, İspanya ve Avusturya, “Şartı” imzalamış, fakat onaylamamış. İsveç, Türkiye, Yunanistan ve Bulgaristan ise, “Şartı” imzalamamış bile. Bu durum, AB’ye üye ülkelerde, anadilde yayın ve eğitim ile anadilin kamusal alanda kullanılması konularında gayet farklı düzenlemeler olduğunu ortaya koyuyor. Anadilde eğitim ve ana dilin kamusal alanlarda kullanımı hususunda AB henüz yerleşmiş bir standart ve normdan hayli uzak… Bu durumda, Türkiye açısından bir uyum mecburiyeti yok. Standart bir uygulama ortaya çıkınca Türkiye bunu değerlendirir. Seçim barajına gelince, AB ülkelerinin 9’unda baraj yok, geriye kalanlarda ise baraj % 2 ile % 5 arasında değişiyor. % 10 barajın adaletle bağdaştırılamayan sonuçlara ve çok ciddi bir temsil sorununa yol açtığını biliyoruz. Barajı % 3’e indirmeliyiz…
DÜNDAR: Güzel de, Türkiye’nin içinde bulunduğu koşullarda bunlar atılması zor adımlar değil mi?

SOSYO KÜLTÜREL FARKLILIKLARIN BARIŞ İÇİNDE YAŞAYACAĞI SİYASİ SİSTEM GEREKLİ

ELEKDAĞ: Bu öneriler Türkiye’ye demokratik bir toplum yapısı kazandırmayı öngörüyor. Ayni zamanda, PKK’nın elinden “Kürt halkına hakları verilmiyor” iddiasını alarak uluslararası alanda Türkiye’ye karşı yürütülen karalayıcı kampanyaya son verecek… Ama gerçek amaç, katılımcı ve çoğulcu demokrasiyi oluşturmak ve sosyo-kültürel farklılıkların barış içinde bir arada yaşadığı bir siyasi sistem yaratmak… Bu amaçla, belirtmiş olduğum dört alandaki adımlar, PKK ile mücadelede alınacak sonuçlardan tamamen bağımsız olarak atılmalıdır. Zira, kültürel haklarını kullanabilen, toplum gözünde kimliği güvence altına alınan, eşit vatandaşlık hukukundan istifade eden, refah makasının kapatılması yolundaki önlemlerden yararlanan ve ulus devlet yapısını bozmayacak şekilde yerinden yönetim talepleri karşılanan Kürt toplumunun, PKK’ya verdiği destek zayıflayacak ve etki alanı daralacak olan terör örgütünün büyük bir olasılıkla zamanla tecrit edilmesi ve marjinalleşmesi kolaylaşacaktır… Böyle bir ortamda yaşayan Kürt kimlikli halkımız, sınır ötesindeki iki Kürt devletine bakınca, oralarda imrenilecek bir şey göremeyecektir.
DÜNDAR: Bir de, bölgenin terörist üreten sosyo-ekonomik yapısını değiştirmek gerekiyor…

TERÖRİST ÜRETEN SOSYO EKONOMİK YAPI ORTADAN KALKMALI

ELEKDAĞ: Tamamen öyle, gençlerin ovadan dağa çıkmasını engellemenin yolunun, ülkemizin terörist üreten sosyo-ekonomik yapısının değiştirilmesinden geçtiği gerçeğine, bugüne kadar gerekli önceliğin verildiği söylenemez. Gelecekten umudunu yitirmiş, işsiz, parasız, eğitimsiz ve çevresi ile devlete öfkeli olan bu bölgenin gençleri, her türlü etki ve provokasyona açıktırlar ve bu halleri ile PKK’nın ağına düşmeye hazır terörist adaylarıdır. Demek ki PKK sorununa çözüm bulmada kilit unsurlardan biri, terörist üreten sosyo-ekonomik yapıyı değiştirmek oluyor. Bu sorunun çözüm yolu, kamu girişimciliğine dayalı kapsamlı bir ekonomik ve sosyal kalkınma programı çerçevesinde bölgede istihdam ve iştira gücü yaratılmasından, eğitimle sağlık alanlarında hızlı bir seferberlik başlatılmasından geçiyor. Bu da ancak, devlet yatırımlarıyla kamu iktisadi teşebbüsleri kurmak ve bu şekilde istihdam ve gelir yaratmakla olur… Devlet tarafından fabrikaların kurulması ile istihdamın sağlanması, bölge halkınca devletin kendilerini sahiplendiği ve koruyucu ve kollayıcı görevini üstlendiği şeklinde algılanacak, bölgede yaşayan vatandaşın kendini vatandaş gibi hissetmesine yol açacaktır.
DÜNDAR: Ne var ki, PKK, ekonomik ve sosyal alandaki projeleri tahrip ediyor, bunları kendi varlığına tehdit olarak görüyor.

TERÖRLE MÜCADELE SÜRMELİ, PKK MUTLAKA SİLAH BIRAKMALI

ELEKDAĞ: Bu da bizi terörle mücadele stratejisine getiriyor. Sadece güvenlikçi önlemlere odaklanan bir strateji ile PKK/Kürt sorununu çözmenin mümkün olamayacağı Türkiye’nin 30 küsur yıllık deneyimi ile sabittir. Ancak, terör sorunu varlığını sürdürdüğü müddetçe, hem bireyin hem de devletin güvenliğinin sağlanması, devletin varlığından kaynaklanan bir sorumluluktur. Bu bakımdan terörle mücadele en etkin biçimde sürdürülecektir.

Geçmişte yapılan büyük hatalardan ders alınarak PKK ile mücadele stratejisi şu esaslara dayanmalıdır:

1) Silah bırakmadığı sürece PKK veya Öcalan ile asla müzakere edilmemelidir. Elinde silah olması nedeniyle PKK, Kürt siyasetini tekeline almış ve BDP ile ondan önceki partileri sözcüsü gibi kullanmıştır. Örneğin,, BDP, PKK’nın amaç ve hedeflerini, sanki oylarını aldığı etnik tabanın eğilim ve talepleriymişçesine açıklamak zorunda kalmıştır. Eğer HDP ve lideri Demirtaş sorunun değil de, çözümün bir parçası yapılmak isteniyorsa -ki, bu hedeflenmelidir- PKK’nın baskısından muhakkak kurtarılmalıdırlar. Bunun için de örgütün etkisiz hale getirilmesi zorunludur.

2) TBMM yegâne çözüm yeri olarak kabul edilecektir.

3) Halkın muhatap alınması ve sivil siyaset kanalıyla çözüm aranması için mekanizmalar oluşturulmalıdır.

4) PKK/PYD tehdidi öncelikli iç ve dış tehdit olarak saptanmalı, Milli Güvenlik Siyaset Belgesi’ne bu niteliğiyle kaydedilmeli ve askeri güçle PKK’nın bölgedeki hakimiyetine son verilerek vatandaşlarımızın PKK tutsaklığından kurtarılması ve iradelerini serbestçe ortaya koyabilmeleri sağlamalıdır. Türkiye’nin varlığına bütünlüğüne kasteden bu tehdidin üstüne milli seferberlik anlayışıyla gidilmelidir.

5) Türkiye, elindeki kuvvetli ekonomik ve siyasi kozları kullanarak Barzani’nin topraklarındaki PKK unsurlarını defetmesini sağlamalı, bu baskılar sonuç vermezse uluslararası hukuktan doğan müdahale hakkına başvurmaktan çekinmemelidir. Eskisinden farklı bir durum mevcut. Artık, PKK elebaşıları ve militanlarının, Suriye gibi, gidecek bir yerleri var. Bu bakımdan, Türkiye, bu yoldaki baskı ve eylemlerinden daha kolay sonuç alabilir.

6) Genelkurmay eski Başkanı Işık Koşaner’in basına sızan konuşma kayıtlarındaki çarpıcı ve sarsıcı açıklamalar TSK’nin özellikle Güneydoğu’da tamamen profesyonel yapıya geçmesinin zorunlu olduğunu gösteriyor. Keza, TSK’nin, sıklet merkezinin doğuya doğru kaydırılması, niceliksel olarak küçültülme ve niteliksel olarak yükseltilme yoluyla daha etkin ve çağdaş bir yapıya kavuşturulmasının gereği her zamankinden daha bariz bir şekilde ortaya çıkıyor.

7) Türkiye’nin teröristlerin güven duygusunu ortadan kaldıracak, yüreklerine korku salacak ve onları teslim olmaya zorlayacak, tereyağdan kıl çeker gibi hava/kara operasyonları yapan uçar birliklere ihtiyacı var. Bunlar, terörist elebaşılarını baskınla inlerinden kaçırmalı ve adalete teslim etmelidir. İsrail 4200 km. uzaklıktaki Entebbe’ye baskın yapabiliyorsa, TSK’nin yanı başımızdaki PKK üslerine böyle bir operasyon yapamaması kabul edilebilir mi? /

BİTTİ (17.09.2015, SÖZCÜ)

*****

İlker Başbuğ ile Uğur Dündar'ın
PKK Söyleşisi

Türk-Kürt çatışması yaratıp uluslararası platforma taşımak isteyenler var!..

Sevgili okurlarım,

Bölücü terör örgütü PKK, ölüm yağdırıp, ülkemizi kan gölüne çeviriyor. Peş peşe gelen şehit haberleri vatanını seven herkese derin acılar yaşatıyor. ABD ve Avrupa basını, Güneydoğu Anadolu’da yaşananları iç savaşla boğuşan Irak ve Suriye’ye benzetiyor.

Bugünden itibaren köşemde “terörü” tüm yönleriyle ele alan bir dizi röportaj yayınlıyorum.
Zira terörün tırmanışa geçmesinin nedenleriyle hedefini irdelemenin, tarihi bir sorumluluk ve kaçınılmaz yurttaşlık görevi olduğuna inanıyorum. Röportajlarda zihinlere takılan tüm sorulara cevap aramaya çalışacağım.

İlk konuğum Türk Silahlı Kuvvetleri’nin 26. Genelkurmay Başkanı Emekli Orgeneral İlker Başbuğ.
Yarından itibaren de yaşadığımız coğrafyadaki gelişmelerle ilgili tüm öngörüleri doğru çıkan bilge diplomat, Emekli Büyükelçi Şükrü Elekdağ konuğum olacak.

Emekli Orgeneral İlker Başbuğ’a sorularım ve aldığım cevaplar şöyle:
http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/ugur-dundar/turk-kurt-catismasi-yaratip-uluslararasi-platforma-tasimak-isteyenler-var-934419/, 14 Eylül 2015, SÖZCÜ

***
UĞUR DÜNDAR: Sayın Başbuğ, siz Türkiye’de “Kürt sorunu” olmadığını söylüyorsunuz. Neden?

TÜRKİYE’DE KÜRT SORUNUYOK; TERÖR SORUNU VAR

TÜRKLER İLE KÜRTLER KARŞI KARŞIYA GETİRİLMEYE ÇALIŞILIYOR

TÜRKİYE’NİN KÜRT SORUNU SARMALINA GİRMESİNİ İSTEYENLER VAR

KİMSE TÜRK MİLLETİ’NİN GÜCÜNÜ SINAMAYA KALKMASIN

27 Eylül 2015 Pazar